mandî
Kurmancî biguhêre
Rengdêr biguhêre
mandî
- westiyayî, betilî, qerimî, kerixî, bêtaqet
- Wê rojê gelek mandî bû, can û leşê wî westay bûn. — (Xelîl Duhokî, Antolojiya Çîroka Nû ya Kurmancên Başûr, Weşanên Nûdem, Stockholm, 1994)
- tehibî, şeqî, mehû, bêçare[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].
Herwiha biguhêre
Jê biguhêre
- (lêker) mandî bûn
- (lêker) mandî kirin
- (navdêr) mandîbûn
- (navdêr) mandîkirin
- (rengdêr) mandîbûyî
- (rengdêr) mandîkirî
- mandîtî
Etîmolojî biguhêre
Ji man, ji forma berê *mandin.
Werger biguhêre
- Almanî: müde → de, geblieben → de
- Erebî: ?متعب → ar
- Farisî: خسته → fa, کسل → fa
- Îngilîzî: aftertime → en, tired → en, weary → en, ?overworked → en, ?overwrought → en, ?washed out → en, ?washed up → en, ?aweary → en, ?toilworn → en
- Swêdî: trött → sv
- Tirkî: yorgun → tr, gelecek → tr, pestil → tr, kalan → tr, yerleşik → tr