şilî

Kurmancî

Navdêr 1

şilî mê

1. Rewşa tiştên şil, têravî, şilbûn, ne zihayî, ne ziwayî, ne hişkî.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. Şile, şilemenî, av û tiştên din yên şil wek şîr, şerbet û qehwe.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: شلی‎

Herwiha

• şilahî
• şilatî (2)
• şilayî
• şilîtî
• şiltî

Etîmolojî

şil (1) + -î

Werger

• Almanî: Feuchtigkeit → de mê, Nässe → de mê, Niederschlag → de nêr, feucht → de, ^?Fluidität m, ^?Brocken → de
• Erebî: ^?رطوبة‎, ^?بلال‎ → ar
• Farisî: ^?بارانی بودن‎, ^?خیس بودن‎, ^?خیسی‎ → fa, ^?نم بودن‎
• Îngilîzî: humidity → en, ^?liquidity → en, ^?wetness → en, ^?fluidity → en, ^?moisture → en, ^?moistness → en
• Tirkî: yağış → tr, yaşlık → tr, ^?ıslaklık → tr

Navdêr 2

şilî mê

1. Şelal, felc, seqetî, şilbûn, rewşa kesa/ê ku ji endamên leşê xwe ve şil e.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• şilahî
• şilatî (2)
• şilayî
• şilîtî
• şiltî

Etîmolojî

şil (2) + -î