zên

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /zeːn/
• Jihevqetandin: zên

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	zên	zên
Îzafe	zêna	zênên
Çemandî	zênê	zênan
Nîşandera çemandî	wê zênê	wan zênan
Bangkirin	zênê	zênino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	zênek	zênin
Îzafe	zêneke	zênine
Çemandî	zênekê	zêninan

zên mê

1. bîr, hiş, aqil
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. awir, nerîn, berêxwedan
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bide ber

• zan
• zen
• zîn

Etîmolojî

ji erebî ذهن‎

Ji Wêjeya Dînî

"Hûn weku xelkê vê cîhanê nebin, lê bi nûkirina zênê xwe werine guhorrîn, da hûn bizanin ka heza Xwedê ya baş û cihê razîbûnê û bêkêmasî çi ye." (Roma 12:2, bi Badînî [[1]])

Bikaranîn

• zên dan

Werger

• Almanî: Geist → de m
• Îngilîzî: mind → en
• Tirkî: dimağ → tr, ^?zihin → tr, ^?bellem → tr