yê

Kurdî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /jeː/

• Deng (Wan)

• Kîtekirin: yê

Wate

1. kesê ku yan tiştê ku
   • Yê ku zû neyê, dê nexwe.
2. nîşana xwedîtiyê ye dema ku tişta/ê xwedîkirî nêr û yekjimar be
   • destê min > yê min,
     xaniyê wan > yê wan
3. (devokî) nîşana dema bêt e
   • Tu yê sibê çi bikî? (Tu dê sibê çi bikî?)
4. (devokî) nîşana berdewamiyê ye bo subjeyê nêr
   • Ew yê şîvê dixwit. (Ew aniha bi xwarina şîvê ve mijûl e.)

Hevmane

• ê

Têkildar

Wate 1 û 2:

• a
• ya
• yên
• yêd
• yêt

Wate 3:

• dê
• ê

Wate 4':

• a
• ê
• wê
• wa
• wê
• ya

Etîmolojî

Bi maneya "ê ku, yê ku" ji proto-hindûewropî *éy, hevreha avestayî 𐬫𐬋 (yō), sanskrîtî यद् (yád), yûnaniya kevn ὅς (hós), ἥ (hḗ), ὅ (hó), latînî ea, id, is, inglîzî the, almanî er, slavoniya kevn ижє, єижє...

Ji wêjeya klasîk

Fexrê Îbrahîm û Îsmaîl û Nûh
Mustefayê bawefa yê bafitûh— (Mewlûda Kurdî ~1720, Mela Hesenê Bateyî)

Werger

• Farisî: ^?بچه زاييدن‎ → fa
• Inglîzî: is → en, that → en, who → en, ^?wassermann test → en