xopan

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /xoːˈpɑːn/
• Deng (Bidlîs)^ⓘ
• Kîtekirin: xo·pan

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
xopan	xopantir	herî xopan (merkezî) tewrî xopan (rojavayî)

xopan

1. wêran, kavil, xirabe, xirabbûyî yan xirabkirî (bi taybetî mal yan xanî)
   • Dive rokê Kurdistana xopan vebe, / Bavkê teyî hisret dilda lê tunebe... — (Fêrîkê Ûsiv, Pampa Min, Lîmûş, YÊRÊVAN, 2009, ISBN 978-9939-805-98-6)
   • Dengê min (...) dengê Dîcleya xopan, Firatê malikwêran, Nînovaya şewitî û Babîla hilweşiyayî ye. — (Mehmed Uzun, Hawara Dîcleyê 1, Weşanên Nefel, 2003)
   • Bi dengê dêrî re xopan li bihuşta wî rabû, kêlî kajovajî bûbûn. — (Mîran Janbar, Qolyeya Cécileê, Weşanxaneya Lîs, 2012, çapa 1ê, r. 68, ISBN 9786054497010)

Hevmane

• kavil
• wêran
• xirabe

Dijmane

• ava

Jê

• (lêker) xopan bûn
• (lêker) xopan kirin
• (navdêr) xopanbûn
• xopanî
• xopankar
• xopankarî
• xopanker
• (navdêr) xopankirin

Etîmolojî

Ji ermenî խոպան (xopan, “beyar, pesar, erdê neava, neavedan”), hevreha xozan.

Bi zaravayên din

• Soranî: وێران, کەلاوە, خاپوور

Werger

• Almanî: eingefallen → de, ^?Trümmer → de, ^?Trümmerhaufen → de, ^?Ruine → de, ^?Rückstand → de, ^?Schutt → de
• Farisî: آوار → fa, ویرانه → fa, متروکه → fa
• Îngilîzî: abandoned → en, ruin → en, ruinous → en, miser → en, ^?distressed → en
• Tirkî: dejenere → tr, harap → tr, metruk → tr, unmaz, viran → tr, yıkkın → tr, harabe → tr, harabelik → tr, ören → tr, enkaz → tr, yıkık → tr, yıkıntı → tr