xafil

Kurmancî

Rengdêr

xafil

1. Ji tiştekî nehaydar, ne agadar, ne serwext.

   Hevmane: bêhay, bêagah

2. (dîn) Kesa/ê ku ji ser rêya rast (bi taybetî ya li gor dînî) varrê bûye û guneh kirine yan gunehan dike.

   Hevmane: abal, xirriyayî, biserdeçûyî, biserderbirî, kafirbûyî, gunehkar

Ji wêjeyê

• Li Tirkiyeyê û bakurê Kurdistanê di destpêka havîna bêt de hilbijartinên giştî dê çêbin lê belê tansiyona siyasetê her ji niho ve germ dibe û partiyên siyasî rexneyên dijwar li hev digirin. Serokwezîrê tirkan Erdogan di gelek rexneyên xwe yên li BDP-ê de dikare heq be û ji aliyê siyasî ve ew çi rexneyan li BDP-ê digire bila bigire lê belê çênabe ko Erdogan xwe ji Xwedê xafil bike û gotinên ko esl û esasê wan nîne bibêje. — (Nefel.com, 12/2010)

Jê

• xafilane
• xafilî
• xafilîtî
• xafiltî
• (Lêker) xafil bûn
• (Lêker) xafil kirin

• (Navdêr) xafilbûn
• (Navdêr) xafilkirin

• (Rengdêr) xafilbûyî
• (Rengdêr) xafilkirî

Etîmolojî

Ji erebî غَافِل‎ (ḡāfil).

Werger

• Fînî: tietämätön → fi jostakin, sokea jollekin
• Îngilîzî: unaware → en of, oblivious of/to, blind to, inattentive → en, unwary → en, careless → en, oblivious of, remiss → en, ^?blindfold → en
• Tirkî: aymaz → tr, gafil → tr, dikkatsiz → tr, iyi düşünmeyen, uyanık olmayan, gözü bağlı → tr