abal

Kurdî

Navdêr

abal mê û nêr

1. kesa/ê li ser rêya rast nemaye,
   kesa/ê ji dînê xwe yan doza xwe cuda bûye

Herwiha

• ebal

Jê

• abal kirin
• abal bûn
• abalbûn
• abalkirin
• abalbûyî
• abalkirî
• abalî
• abalînî
• abalîtî
• abaltî
• abilandin
• abilandî
• abilîner
• abiliyayî
• abilîn
• abilok

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Farisî : واژگون‎ → fa, واژگون شده‎ → fa
• Fînî : harhautunut → fi
• Inglîzî : astrayed → en, astray → en
• Tirkî : dönek → tr, dönme → tr, ^?dönme kimse → tr

Rengdêr

abal

1. xiriyayî, xapiyayî, xirandî, xapandî,

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.