tûm

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	tûm	tûm
Îzafe	tûma	tûmên
Çemandî	tûmê	tûman
Nîşandera çemandî	wê tûmê	wan tûman
Bangkirin	tûmê	tûmino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	tûmek	tûmin
Îzafe	tûmeke	tûmine
Çemandî	tûmekê	tûminan

tûm mê

1. devî, tiraş, kem, kol, darên nizm
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. girik, gir, girk, bilindahî, tûmik
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
3. ta, dav, zil

   tûmê giyayî, tûmê rihanê, tûmê giyakê sêvo, tûmê pîrqelaçikê

Bide ber

• tam
• tem
• têm
• tim
• tîm
• tom
• tum

Herwiha

• sertûm
• tûmik

Etîmolojî

Ji ermenî [Peyv?] թուփ (tʿupʿ), hevreha yûnaniya kevn τύφη (túphē), latînî tufa, îngilîzî tuft... hemû ji proto-hindûewropî *tūpʰo-.

Werger

• Almanî: Strauch → de m
• Farisî: بته‎ → fa, بوته‎ → fa, جالیز‎ → fa
• Îngilîzî: shrub → en, bush → en
• Tirkî: çalılık → tr, hörgüç → tr, höyük → tr, öbek → tr, tümbek → tr, çalı → tr, tepe → tr, maki → tr