plaj

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	plaj	plaj
Îzafe	plaja	plajên
Çemandî	plajê	plajan
Nîşandera çemandî	wê plajê	wan plajan
Bangkirin	plajê	plajino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	plajek	plajin
Îzafe	plajeke	plajine
Çemandî	plajekê	plajinan

plaj mê

1. berav, kinarên avê, keviyên deryayan yan golan
   (bi taybetî yên ku qûm anku xîz lê heye û mirov lê melevaniyan dike û xwe dide ber tavê)
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• pilaj

Ji wêjeyê

Erê, plaj hene. Wexta em vala ne em diçin ser Behra Sor dikevin avê. Hinek plaj hene ku ji bo kesên ku ne ereb in, e. Lê hinek plaj jî hene ku têkel in. Balkêş bû. Me li derve eba li xwe dikir û xwe dipêça. Li plajê jî em bi mayoyan diketin avê. Him jî dema hecê.

(Hevpeyivîn bi hostesa kurd re, Netkurd.com, 11/2006)

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: Strand → de nêr
• Erebî: ساحل‎ → ar
• Tirkî: deniz hamamı → tr, kumla → tr, kumsal → tr, plaj → tr

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng^ⓘ

Navdêr

plaj

1. kevîşen, plaj
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. xîzistan
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)