pesn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /pɛsn/
• Deng (Bidlîs)^ⓘ
• Kîtekirin: pesn

Navdêr

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	pesn	pesn
Îzafe	pesnê	pesnên
Çemandî	pesnî	pesnan
Nîşandera çemandî	wî pesnî	wan pesnan
Bangkirin	pesno	pesnino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	pesnek	pesnin
Îzafe	pesnekî	pesnine
Çemandî	pesnekî	pesninan

pesn nêr, p-ya nerm

1. meth, sena, bilind kirina kesekî bi meth kirina wî, gotinên xweş û şîrîn ku kesek yan tiştek pê têt bihagirankirin anku mezinkirin
   • Sefo, Yezdînşêr û Têlî her pesnê te didin û dibêjin ko tu bûyî dengbêjekî jêhatî (...) — (Mehmed Uzun, Hawara Dîcleyê 1, Weşanên Nefel, 2003, r. 203)
   • (...) xwediyên wan beranan bi hustuyê beranên xwe digirin, bi pesn û qêrîn wan li hev sor dikin û dûre jî berdidine hev (...) — (Hesenê Metê, Labîrenta Cinan, Weşanên Welat, 1994, r. 36)
   • Li kutaya gotinên xwe da gelek caran jî destê xwe dida peleguha xwe û stiranek yan li pesnê mazûvanê xwe da, yan jî li pesnê axayekî dî da digot. — (Perwîz Cihanî, Bilîcan, Nefel, 2002, r. 233, ISBN 91-89687-12-4)
   • (...) pesnê wan dida, diyarî li wan belav dikir û di nava wan de komele û sazgeh dida damezirandin. — (Zeynelabidîn Zinar, Balafira Jînê, Weşanên Pencînar, 1993, r. 115, ISBN 91 972090 3 1)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: پەسن‎

Herwiha

• pesin

Hevmane

• meth

Bide ber

• pesind

Jê

• (Lêker) pesn dan
• (Lêker) pesn kirin
• (Navdêr) pesndan
• (Navdêr) pesnkirin
• pesnder
• pesnderî
• pesnik
• pesnkar
• pesnkarî
• pesnker
• pesnkerî
• pesnkirî
• pesno
• pesnok
• pesnokî

Etîmolojî

Hevreha soranî پەسن‎ (pesn), farisî پسند‎ (pesend, “pejir”) (> pesind), farisiya navîn [skrîpt hewce ye] (psnd /passand/), ji proto-îranî *pati- (“bi, pê”) (ji proto-hindûîranî *práti-, ji proto-hindûewropî *préti) + *sand (“çê dîtin, xweş xuya kirin”) (ji proto-hindûîranî *sčand, ji proto-hindûewropî *(s)ḱend- (“bi rêk ketin, pejirandin; peyda bûn, xuya kirin”)). Hevrehên din; sanskrîtî छन्द् (chand, “peyda bûn, dilxweş kirin”), û dibe yûnaniya kevn κέκασμαι (kékasmai, “sertir bûn, çêtir ketin”).

Werger

• Almanî: Belobigung, Anerkennung → de m, Ermessen → de n, Lob → de n, ^?Kompliment → de m
• Erebî: مدح‎, تمجید‎ → fa, تسبیح‎ → fa, ^?تهنئة‎, ^?حمد‎, ^?الثناء‎, ^?الذكر‎, ^?المدیح‎
• Farisî: حمد‎ → fa, ستایش‎ → fa, مدح‎ → fa, تحسین‎ → fa
• Fînî: kehu → fi
• Fransî: louange → fr m, compliment → fr n
• Îngilîzî: praise → en, recommendation → en, compliment → en, ^?commendation → en, ^?eulogy → en, ^?gratulatory → en, ^?laudation → en, ^?panegyric → en, ^?rave → en, ^?encomium → en
• Tirkî: kompliman → tr, methiye → tr, övgü → tr, piyaz → tr, sena → tr, sitayiş → tr, takriz → tr, hezeyan → tr, meth → tr, kıvanç → tr, iftihar → tr, takdir → tr