Bilêvkirin

biguhêre

pembe n

  1. (reng) Rengê sorî vebûyî.
    Pembe: #FF7FCF #FD3F92 #C4698F.
    Hevmane: kinûşk, helesor, şîrik, pîvazî, sîfik, sûf
    • Xanima ku li alê rastê ê bernamekar rûniştibû lingê xwe yê rastê avêtibû ser lingê çepê, pêlavek qahveyî û poztûj li lingê wê û qazaxekî rengesor û pembe ku gazî hevdu dikirin li xwe kiribû. Berçavkên çargoşe û modern li ber çavên wê bûn. Bixwebibawer û piştrast bi giranî rûniştîbû. Xanima ku li himber bernamekar rûniştibû, te digo qey porê wê ji qîrê derxistine û di peyda jî di rûnê zeytê da gerandine, weha reş û dibiriqî. Lê ew bi xwe hinek şermok bû û bi çavên huznî li dora xwe mêze dikir. — (Kadîm Kan: Bernameyek muhtemel, Peyama Kurd, hj. 78, 3/2006)
  2. pembû

Etîmolojî

biguhêre

Ji zimanên îranî, hevreha kurmancî pembû, farisî پنبه (penbe, pembû). Maneya eslî "pembû" ye lê paşî maneya rengekî girtiye.

pembe

  1. (anatomî) şax, strû, qiloç, qoç (hestiyê bi serê hin heywanan ve)

Çavkanî

biguhêre
Ev peyv ji wergerên şax hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.[rûpelên din] 

pembe

  1. pembe, penbe, kinûşk, helesor, şîrik