netebitî

Kurmancî

Rengdêr

netebitî

1. şûm, neqet, nejîqurt, nehs, har, hêç, destmatî, ne vehewiyayî, ne tebitî, ne aram, ne rehet, ne hêmin,
   kesa/ê karên xirab dike yan li cihê xwe nasekine (bi taybetî zarok)
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Etîmolojî

Ji ne- +‎ tebitî.

Werger

• Almanî: unruhig → de
• Îngilîzî: restive → en