nektar

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	nektar	nektar
Îzafe	nektara	nektarên
Çemandî	nektarê	nektaran
Nîşandera çemandî	wê nektarê	wan nektaran
Bangkirin	nektarê	nektarino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	nektarek	nektarin
Îzafe	nektareke	nektarine
Çemandî	nektarekê	nektarinan

nektar mê

1. hingivînê gulan
2. şerbet, vexwarina xweş û bitam yan saxlem
3. ( mîtolojiya yûnanî) vexwarina xwedayan ya nemirker

Ji wêjeyê

• Demeter wek Xwedayekî şîr didê û wî bi nektar û ambrosîayê xweyî dike. — ("Mîtolojiya Cîhanê li ser Facebookê, jêwergirtin: 5/2013)

Etîmolojî

Ji yûnanî νέκταρ (néktar) ji νέκ (mirin, merg) + ταρ (tar: jê birin, zor jê birin, dijî tiştekî bi ser ketin).

Werger

• Erebî: ^?رحيق‎
• Tirkî: nektar → tr, bal özü → tr

Tirkî

Navdêr

nektar

1. nektar