mistear

Kurmancî

Navdêr

mistear

1. bernav, nasnav, leqeb, mehles,
   navê neresen yê kesekî lê yê ku ew pê tê nasîn

   Cegerxwîn mehlesê Şêxmûsê Hesarî ye.

2. deynkirî, ne xwemalî, biyanî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• mustear

Ji wêjeyê

Seyda di rist û malik û çarîn û bendên helbesta xwe de, herî zêde çendî wekî mahlas Cegerxwîn bicih kiribe jî, di gelek helbestan de em li navine din yên remzî/ mustear/ lixwekirî rast tên: Weke Şêxmûs (navê resen), Mûsayê Hesarî (cihê ku jê ye, gundê wî) Hesarî û Seyda!

(Arjen Arî: Sê nav: Hesarî, Seyda, Cegerxwîn, Diyarname.com, 9/2007)

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?]

Werger

• Tirkî: müstear → tr