miro

Kurmancî

Navdêr

miro

1. jin, zelam, keç, kurr û bûnewerên din yên bi du piyan dimeşin û dikarin biramin û biaxivin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. kesên ji binemalê yan xwînê ve nêzî hev
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• mirov
• mere
• meriv
• merov
• merdim

Hevmane

Mane 1:

• ademîzad
• ademî
• benîadem
• benderuh
• beşer
• insan
• însan
• kes

Mane 2:

• kesûkar
• lêzim
• xizm
• eqreba

Etîmolojî

• mirin

Werger

• Almanî: Mensch → de nêtar
• Çekî: člověk → cs
• Estonî: inimene → et
• Fînî: ihminen → fi, ihmisolento → fi
• Fransî: être humain → fr nêr
• Îngilîzî: human being → en
• Înterlîngua: esser humano → ia nêr
• Îtalî: essere umano → it nêr
• Japonî: 人間 → ja (にんげん, ningen)
• Portugalî: ser humano → pt nêr
• Spanî: ser humano → es nêr
• Swêdî: människa → sv g
• Tirkî: insan → tr