benîadem

Kurmancî

Navdêr

benîadem

1. mirov, insan, beşer, benderuh, kes, merdim, mere, meriv, merov, miro, mirov,
   jin û zelam û keç û kurr û bûnewerên din yên bi du piyan dimeşin û dikarin biramin û biaxivin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• ademî
• ademîza
• ademîzad

Etîmolojî

Ji benî +‎ Adem.

Werger

• Almanî: Mensch → de nt
• Çekî: člověk → cs
• Estonî: inimene → et
• Farisî: بشر‎ → fa
• Fînî: ihminen → fi, ihmisolento
• Fransî: être humain → fr n
• Îngilîzî: human being → en, human → en
• Înterlîngua: esser humano n
• Îtalî: essere umano → it n
• Japonî: 人間 → ja (にんげん, ningen)
• Portugalî: ser humano → pt n
• Spanî: ser humano → es n
• Swêdî: människa → sv g
• Tirkî: insan → tr, insan evlâdı → tr, insan evladi → tr, beniâdem → tr, insanoğlu → tr

Zazakî

Mane

1. benîadem, beşer