mirdov

Soranî

Navdêr

mirdov

1. ademî, ademîzad, insan, beşer, benîadem, meriv, mere, merdim,
   jin û zelam û keç û kurr û bûnewerên din yên bi du piyan dimeşin û dikarin biramin û biaxivin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. xizm, eqreba, kesûkar,
   kesên ji binemalê yan xwînê ve nêzî hev
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• meriv, mere, merdim, merov, miro, mirov

Hevmane

Mane 1:

• ademîzad
• ademî
• benîadem
• benderuh
• beşer
• insan
• însan
• kes

Mane 2:

• kesûkar
• lêzim
• xizm
• eqreba

Etîmolojî

• mirin

Bi pehlewî mertum bû, bi zazakî merdim e, bi farisî merdom. Kurmancî dengê d'yê dike winda.

Jê

• mirdovdost
• mirdovdostî
• mirdovhez
• mirdovhezî
• mirdovnas
• mirdovnasî
• mirdovperwer
• mirdovperwerî
• mirdovrev
• mirdovrevî