meyît

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /mɛˈjiːt/
• Kîtekirin: me·yît

Navdêr

meyît nêr

1. mirî, cenaze term, cendek, kelex, cesed
   • Heger ez careke din biçim, wê li wir meytê min bimîne. — (Dara Hinarê, Yaşar Kemal, Weşanên Nûdem)
2. term^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Etîmolojî

Ji erebî ميت‎ (meyyit), hevreha aramî מות / מית (mewt / meyt), akadî matu. Ji heman rehî: mewt.

Werger

• Tirkî: cenaze → tr, naaş → tr, ölü → tr