ölü
Rengdêr
biguhêreölü
Çavkanî
biguhêreRengdêr
biguhêreölü
Çavkanî
biguhêreBilêvkirin
biguhêreNavdêr
biguhêreölü
- mirî (a/ê ku dawî li jiyana wê/wî hatiye, êdî najî)
- ölü deve(dişi), hêştira mirî
- mirî, cendek, meyît, term, mirate, laş (cendekê mirovan)
- bu mahallede ölü var, li vê taxê mirî heye
- zenûn, zelûl (ji bo ronî û tiştên wisan)
- ölü kandil qendîla zenûn
- (mecazî) xalî, vala, xerabe
- ölü şehir, bajarê xalî
- (mecazî) mirî (zimanê ku lu tu deverê nayê axaftin, bes belgeyên wî zimanî hene)
- Hititçe ölü bir dildir Hitîtî zimanekî mirî ye
- (mecazî) bêcan, bêruh
- ölü bir konuşması var axaftineke wê ya bêruh heye
- term (di terkîbên navdêran de)
- tavuk ölüsü termê mirîşkê