kirt

Kurmancî

Navdêr

kirt

1. Dengê "kirt", dengê ku ji li hev ketin an ketina tiştekî tê.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. Bi alet an amarekî tûj gava kêleka tiştekî bê qewartin an rihoştin kortikek çêdibe. Navê vê kortikê kirt an kirtike.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bikaranîn

Lêker:

• kirt bûn
• kirt kirin

Navdêr:

• kirtbûn
• kirtkirin

Rengdêr:

• kirtbûyî
• kirtkirî

Ji wêjeyê

Ewil serekkomar Sezer di derîyê gorê re derbas dibe û dehere nig Misto. Camêr serokkomar e û serokkomariya xwe bikar tîne; ji bavê kê zêdeye bê kirt!, lotixane.com, 28/03/07

Binere

• kirtînî
• kirtîn
• kirtînî jê anîn

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Farisî: رشوه‎ → fa, بخش‎ → fa, ^?سنگینی صدا‎ → fa
• Îngilîzî: ^?unexpected → en
• Tirkî: 1. tıkır sesi, 2. çenti, kerti → tr, çentik → tr, çetele → tr, tırtık → tr, tırtıl → tr, tıkır → tr, hart → tr, gırt → tr, kerte → tr, ^?aksan → tr, ^?boğum → tr, ^?vurgu → tr