aksan

Kurmancî

Navdêr

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	aksan	aksan
Îzafe	aksanê	aksanên
Çemandî	aksanî	aksanan
Nîşandera çemandî	wî aksanî	wan aksanan
Bangkirin	aksano	aksanino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	aksanek	aksanin
Îzafe	aksanekî	aksanine
Çemandî	aksanekî	aksaninan

aksan mê

1. şêweyê peyivînê, awayê axivînê
   (bi taybetî yê ku ji peyivîna kesên ku bi zimanê xwe yê zikmakî dipeyivin cuda ye)

   Ew baş bi kurdî diaxive lê ji aksana wî diyar e ku ew ne kurd lê biyanî ye

Bide ber

• aksent

Etîmolojî

Bi şêweyê aksan bi rêya fransî accent û bi awayê aksent, eksent, eksint bi rêya îngilîzî accent, herdu jî ji latînî ad- + cantus (stran)

Jê

• aksanî

Werger

• Almanî: Tonfall → de n
• Fînî: aksentti → fi
• Fransî: accent → fr
• Îngilîzî: accent → en
• Tirkî: aksan → tr

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng^ⓘ

Navdêr

aksan

1. aksan, devok
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. derblêdan, kirp
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)