aksan

Kurmancî

Navdêr

Tewandina aksan
Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	aksan	aksan
Îzafe	aksanê	aksanên
Çemandî	aksanî	aksanan
Nîşandera çemandî	wî aksanî	wan aksanan
Bangkirin	aksano	aksanino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	aksanek	aksanin
Îzafe	aksanekî	aksanine
Çemandî	aksanekî	aksaninan

aksan m

1. Şêweyê xeberdanê, awayê xeberdanê.

   Ew baş bi kurdî diaxive lê ji aksana wî diyar e ku ew ne kurd lê biyanî ye.

Bide ber

• aksent

Etîmolojî

Bi şêweyê aksan bi riya tirkî aksan ji fransî accent û bi awayê aksent, eksent, eksint bi îngilîzî accent, herdu jî ji latînî latînî ad- + cantus (“stran”).

Jê

• aksanî

Werger

• Almanî: Tonfall → de n
• Fînî: aksentti → fi
• Fransî: accent → fr
• Îngilîzî: accent → en
• Tirkî: aksan → tr

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng^ⓘ

Navdêr

aksan

1. aksan, devok
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. derblêdan, kirp
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]