kermêş

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kermêş	kermêş
Îzafe	kermêşa	kermêşên
Çemandî	kermêşê	kermêşan
Nîşandera çemandî	wê kermêşê	wan kermêşan
Bangkirin	kermêşê	kermêşino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kermêşek	kermêşin
Îzafe	kermêşeke	kermêşine
Çemandî	kermêşekê	kermêşinan

kermêş mê

1. (buxik) cûnek mêşên gir anku zexm e,
   heywaneke biçûk û biper
   (bi taybetî di nav teqinan de dijîn û havînan ji ber ku teqin dimiçiqin belav dibin b
   ji ber vê yekê li serê mirovan dibe bela. Carnan bi xwînkişandina yekî nexweş û çûna ser laşê yekî din dibe sedema gerandina wê nexweşiyê
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Hevmane

• pêşû
• mixmixk

Herwiha

• kelmêş
• kilmêş

Etîmolojî

Ji ker + mêş anku mêşa gir / mezin.

Werger

• Almanî: Wespe → de m
• Farisî: خرمگس‎ → fa, مگس‎ → fa
• Tirkî: sivrisinek → tr, haşarat → tr