karîtîv

Kurmancî

Navdêr

karîtîv zayend pêwîst e (z=m: mê, z=n: nêr, z=mn: mê û nêr, z=nt: nêtar)

1. (rêzimanî) abesîv, prîvatîv,
   di hin zimanan de forma navdêran ya ku diyar dike ku tiştek nîne yan bêyî wê ye.
   Di kurdî de li şûna wê pêşgira bê tê bikaranîn

   bêheval, bêpere, bêlez

Herwiha

• karîtîf

Jê

• karîtîvî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: Karitiv → de m
• Fînî: karitiivi → fi
• Fransî: caritif → fr m
• Îngilîzî: caritive → en, caritive case → en, abessive → en
• Îtalî: caso caritivo → it m
• Latînî: casus caritivus
• Mecarî: karitivus → hu
• Portugalî: caso caritivo → pt m
• Spanî: caso caritivo → es m
• Tirkî: sız durumu → tr, yokluk durumu → tr