abesîv

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ɑːbɛˈsiːv/
• Kîtekirin: a·be·sîv

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	abesîv	abesîv
Îzafe	abesîva	abesîvên
Çemandî	abesîvê	abesîvan
Nîşandera çemandî	wê abesîvê	wan abesîvan
Bangkirin	abesîvê	abesîvino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	abesîvek	abesîvin
Îzafe	abesîveke	abesîvine
Çemandî	abesîvekê	abesîvinan

abesîv mê

1. (rêzimanî) karîtîv, prîvatîv,
   di hin zimanan de forma navdêran ya ku diyar dike ku tiştek nîne yan bêyî wê ye.
   Di kurdî de li şûna wê formê pêşgira bê tê bikaranîn

   bêheval, bêpere, bêlez

Herwiha

• abesîf
• abêsîf
• abêsîv

Abesîv di hin zimanan de

• Di tirkî de: -siz, -sız, -suz, -süz:
  evsiz, barksız, görgüsüz, yurtsuz
• Di fînî de: -tta, -ttä:
  rahatta (bêpare), syyttä (bêsebeb, bîlasebeb)
• Di estonî de: -ta: autota (bê tirimpêl)

Etîmolojî

Ji latînî abesse (ne hazir bûn, li dûr bûn > îngilîzî absent

Jê

• abesîvî

Werger

di rêzimanê de

• Fînî: abessiivi → fi
• Fransî: abessif → fr nêr
• Îngilîzî: abessive → en
• Tirkî: sız durumu, yokluk durumu