abesîv

Kurdî

Navdêr

abesîv mê

1. (rêzimanî) karîtîv, prîvatîv,
   di hin zimanan de forma navdêran ya ku diyar dike ku tiştek nîne yan bêyî wê ye.
   Di kurdî de li şûna wê formê pêşgira bê tê bikaranîn

   bêheval, bêpere, bêlez

Herwiha

• abesîf
• abêsîf
• abêsîv

Abesîv di hin zimanan de

• Di tirkî de: -siz, -sız, -suz, -süz:
  evsiz, barksız, görgüsüz, yurtsuz
• Di fînî de: -tta, -ttä:
  rahatta (bêpare), syyttä (bêsebeb, bîlasebeb)
• Di estonî de: -ta: autota (bê tirimpêl)

Etîmolojî

Ji latînî abesse (ne hazir bûn, li dûr bûn > îngilîzî absent

Jê

• abesîvî

Werger

di rêzimanê de

• Fînî: abessiivi → fi
• Fransî: abessif → fr nêr
• Îngilîzî: abessive → en
• Tirkî: sız durumu, yokluk durumu