irtişa
Kurmancî biguhêre
biguhêre
Zayenda mê ya binavkirî | ||
---|---|---|
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | irtişa | irtişa |
Îzafe | irtişaya | irtişayên |
Çemandî | irtişayê | irtişayan |
Nîşandera çemandî | wê irtişayê | wan irtişayan |
Bangkirin | irtişayê | irtişayino |
Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | irtişayek | irtişayin |
Îzafe | irtişayeke | irtişayine |
Çemandî | irtişayekê | irtişayinan |
irtişa mê
- bertîl, rişwet, firîw, gendelî, intiqab,
pareyê yan tiştê din yê ku mirov dide kesekî (bi taybetî karmend û rayedaran) daku bandorê li ser bike
daku tiştek neqanûnî bikin yan jî daku xizmeta mirovê pareder ji yên din baştir bikin- irtişa dan,
irtişa girtin,
irtişa xwestin,
irtişa wergirtin,
irtişa standin
- irtişa dan,
Herwiha biguhêre
Etîmolojî biguhêre
Ji erebî [Peyv?]
Jê biguhêre
- irtişagir
- irtişagirî
- irtişayî
- irtişastîn
- irtişastînî
- irtişawergir
- irtişawergirî
- irtişaxwer
- irtişaxwerî
Werger biguhêre
Tirkî biguhêre
biguhêre
irtişa
- bertîlxwarin
- (Mînakekê bide) (biguhêre)