heya

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /hɛˈjɑː/
• Kîtekirin: he·ya

Hoker

heya

1. (heya ku) Binêre heta.

Navdêr 1

heya mê

1. eyb, şerm, fedî, fihêt
   • Her roja ko diçe têkçûna ber bi dawîlêhatina rejîma tirkîsta milîtarîst nêzîktir dibe, ew jî hêj zêdetir nimûneyên bêexlaqî û bêheyayiya xwe raberî dinyayê dike. — (Mihemed Evdila: Divêt kurd, emerîkî û ewropî baweriya xwe bi bêexlaqê Erdogan neînin, Nefel.com, 6/2007)
2. ar^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Jê

• bêheya
• bêheyahî
• bêheyatî
• bêheyayî
• biheya
• heyadar
• heyadarî
• heyayî

Etîmolojî

Ji erebî حَيَاء‎ (ḥayāʾ).

Werger

• Almanî: Scham → de
• Farisî: تا زمان‎ → fa, تازمان‎ → fa
• Îngilîzî: shame → en
• Tirkî: hayâ → tr, utanç → tr, utanma → tr, ^?ut → tr

Navdêr 2

heya mê

1. (jiyan) Guhartoyeke heyat.

Zazakî

Hoker

heya

1. erê
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Hevmane

• eya
• ya
• e