fermander

Kurmancî

Navdêr

fermander

1. fermandar, fermande, amir, komtan, efser, serdar, zabit, serbaz,
   serekên eskeran, serokên leşkerî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. kesa/ê ku fermanan anku emiran dide
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• fermandar

Etîmolojî

Ji ferman +‎ -der.

Jê

• fermanderane
• fermanderî
• fermanderîtî
• fermandertî
• serfermander
• serfermanderane
• serfermanerî
• serfermanderîtî
• serfermandertî

Werger

• Almanî: ^?Anführerin → de m
• Erebî: ^?آمر‎ → ar
• Farisî: فرمانده‎ → fa
• Îngilîzî: commander → en
• Tirkî: komutan → tr, kumanda → tr