Bilêvkirin

biguhêre
Tewandina serbaz  
Zayenda nêr a binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî serbaz serbaz
Îzafe serbazê serbazên
Çemandî serbazî serbazan
Nîşandera çemandî serbazî wan serbazan
Bangkirin serbazo serbazino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî serbazek serbazin
Îzafe serbazekî serbazine
Çemandî serbazekî serbazinan

serbaz n

  1. leşker, esker, çekdar, şervan, şerker
    • Serbaz bi şevê ditirsin, dar û ber li ber wan dibin reşe, evca teqeyê li dewr û berên xwe dikin. — (Sidqî HirorîKurê Zinarê Serbilind, Weşanên Nûdem, Stokholm, 1996)
    • Bo serbazek di meydana meşqê; çep-rast, çep-rast... — (Xelîl DuhokîAntolojiya Çîroka Nû ya Kurmancên Başûr, Weşanên Nûdem, Stockholm, 1994)
    • پشتی دەمەکی عێلنجی ھاتنە کورێ پاشای و گوستیلك ژ دەڤێ وی دەرکەفت و پاشا رابووڤە، گازی سەربازێت خۆ کر — (Leylan ÎsmeîlBêrîvan û Hîvî (Çîrokêt Zarokan), Çapxana Xanî, Dihok, 2012, r. 10)
      Piştî demekî êlincî hatine kurê paşayî û gustîlk ji devê wî derkeft û paşa rabûve, gazî serbazêt xo kir

Bi alfabeyên din

biguhêre

Etîmolojî

biguhêre

Ji farisî سرباز (sarbâz).

Rengdêr

biguhêre

serbaz

  1. serbaz, dilêr, dîlawer