zabit

Kurmancî

Navdêr

zabit

1. efser, sibay, serbazên payebilind yên wek general û kolonel û major
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• zabît

Etîmolojî

Ji erebî ضابط‎ (żabiț), têkilî zeft, zebt, zemt, zevt, mezbût...

Jê

• binzabit
• jêrzabit
• zabitî
• zabitîtî

Werger

• Almanî: Offizier → de m, Kommandant → de m
• Erebî: ^?آمر‎, ^?ضابط‎
• Esperantoyî: oficiro
• Farisî: افسر‎ → fa, پلیس‎ → fa, ضابط‎ → fa
• Fînî: upseeri → fi
• Fransî: officier → fr
• Holendî: officier → nl
• Îngilîzî: sergeant → en, officer → en
• Norwecî: offiser
• Polonî: oficer → pl
• Spanî: oficial → es
• Swêdî: officer → sv
• Tirkî: subay → tr, zabit → tr

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng (Tirkiye (Îzmîr))^ⓘ

Navdêr

zabit

1. zabit
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. zabit, zabitan, serbaz
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)