Kurmancî biguhêre

Bilêvkirin biguhêre

Navdêr 1 biguhêre

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî emir emir
Îzafe emirê emirên
Çemandî emirî emiran
Nîşandera çemandî emirî wan emiran
Bangkirin emiro emirino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî emirek emirin
Îzafe emirekî emirine
Çemandî emirekî emirinan

emir nêr

  1. ferman, ferwar, gotina kesek dibêje û divê kesek din wek wê gotinê bike
    Serokê wan emrê rawestandina şerrî daye.
    Serokê wan gotiye ku nabe şerr bêt kirin.

Herwiha biguhêre

biguhêre

Etîmolojî biguhêre

Ji erebî أمر(emr, ferman, ragihandin), أمر(emere, ferman dan/kirin), hevreha aramî û îbranî אמר (e-m-r-: gotin, ferman kirin), akadî emaru (dîtin, ketin ber çavan) ji proto-samî [Peyv?].

Werger biguhêre

Navdêr 1 biguhêre

emir nêr

  1. (salên jiyanê) Ji bo guhertoya rastnivîsî binêre imr.
    • Hemîdo yekî dirêj û zeyif bû. Emrê wî an çil hebû an tunebû. Lê porê wî spî bûbû. — (Firat CewerîGirtî, Weşanên Nûdem1986)

Îngilîzî biguhêre

Navdêr biguhêre

emir

  1. mîr [1]

Çavkanî biguhêre

  1. Ferhenga Kurdî-Îngîlîzî ya Salah Sadallah

Tirkî biguhêre

Navdêr biguhêre

emir

  1. ferman, ferwar, emir
    ikide bir bana dönüp benden bir emrim olup olmadığını soruyordu
    hema car caran li min difetilî û dipirsî ka fermaneke min heye an na
  2. fermanname, emirname
    atama emri hâlâ çıkmadı
    fermannameya tayînkirinê hîna derneketiye