Kurmancî biguhêre

Rengdêr biguhêre

Pozîtîv Komparatîv Sûperlatîv
fediyok fediyoktir herî fediyok
fediyoktirîn

fediyok

  1. Kesa/ê ku fedî anku şerm dike.
    • Min di vê êvara 21 nîsanê de, di pencereya oda xwe re berê xwe da ezmanê vê xerîbî û mihaciriya kambax û min çavên xwe li stêrkên qamûflekirî, li heyva li çardeyê û li şopa lingên kadizê gerand; min çavên xwe di pişt wê reşayiya nedirûtî re li asoyên bêrîkirinê û çirûskên hisretê gerand; min di nav xeriqandina bêûcaxiyê re xwe li bin darên gûz û mişmişên baxçeyên evînê bezikand; min xwe li dawên kenêr û qizwanên ko xapên evîndarên fediyok bûn rakişand û min hewil da ko li ser kursiyeke rûqayişî, li ber bedena Diyarbekirê, li qiraxa Çemê Dîcleyê, li parqa qahwexaneya Evdî ya li Deriyê Mêrdînê bi du dostên kevnare re bibim mêvan û çayekê vexwim... — (Enwer Karahan: Li min bibûre, Berken Bereh, Nefel.com, 4/2008)

Hevmane biguhêre

biguhêre

Etîmolojî biguhêre

Ji fedî + -y- + -ok.

Werger biguhêre