Bilêvkirin

biguhêre

Rengdêr

biguhêre
Pozîtîv Komparatîv Sûperlatîv
şermoke şermoketir herî şermoke
şermoketirîn

şermoke

  1. Kesa/ê ku şerm dike; ne bisteh, ne wêrek di danûstandinên li gel xelkê de.
    Hevmane: şermîn, şermok, şermokî, fedîkar
    Dijmane: zirrşerm

Etîmolojî

biguhêre

Ji şermok + -e.