erwah

Kurmancî

Navdêr

erwah

1. can, ruh, rewan, rih, giyan
2. di ol û dîn de diyarîya ku xweda dida mirov gava jidayîk dibe û ger mir ji laşê wê/wî derdikeve

Ji wêjeyê

• eşbah muressem in ji nasût
  erwah muwessem in ji lahût — (Dîwana Mem û zîn ya Ehmedê Xanî])

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: ئارواه, ئاروح

Etîmolojî

Ji erebî ارواح‎ pirjimara روح‎

Werger

• Erebî: روح‎ → ar
• Îngilîzî: spirit → en
• Tirkî: ruh → tr