ereb

Kurdî

Navdêr

ereb mê û nêr

1. gelek e li çendîn welatên Rojhilata Navîn û bakurê Efrîqayê dijî
   • Ereb, Faris, Ermenî û Asûrî cîranên me ne û yên herî kevin in, lê mixabin di bareya wêjeya wan de tiştekî nizanim ku bikaribim ya me û yên wan bidim ber hev.
   • Mîm metle'ê şemsa ehed ayîne sifet kir
     Lami' ji 'ereb berqê li fexxarê 'ecem da
     Da şahidê esma bi hemî wechî binasîn— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)
2. her kesa/ê ji wî gelî

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: عه‌ره‌ب

Herwiha

• arab
• 'arab
• areb
• 'areb
• 'ereb

Jê

• (Lêker) ereb kirin
• (Navdêr) erebkirin
• (Rengdêr) erebkirî
• erebandin
• erebandî
• erebdost
• erebdostî
• Erebistan
• Erebistana Siûdî
• erebistanî
• erebî
• erebîaxiv
• erebîpeyiv
• erebîtî
• erebînas
• erebînasî
• erebîner
• erebînerî
• erebînî
• erebîst
• erebîzan
• erebîzanî
• erebîzar
• erebîzarî
• erebîziman
• erebîzimanî
• erebîzm
• erebnas
• erebnasî
• erebperist
• erebperistî
• erebvan
• erebvanî
• erebyar
• erebyarî
• erebzan
• erebzanî

Etîmolojî

Ji erebî عرب‎ ('ereb) ji akadî [skrîpt hewce ye] (erabu, “rojava, rojavayî - ji ber ku ereb ji asûriyan rojavatir dijiyan”). Ji eynî rehî: xerb.

Werger

• Almanî: Araber → de m
• Erebî: ^?العرب‎ → ar, ^?العربان‎ → ar
• Farisî: اعراب‎ → fa, عرب‎ → fa
• Inglîzî: Arab → en, Arabian → en
• Tirkî: Arap → tr