her pênc enguştên destekî

enguşt

  1. (edebî) til, tilî, pêçî, pence

Bi alfabeyên din

biguhêre

Etîmolojî

biguhêre

Ji farisî انگشت(engoşt), hevreha zazakî engişte, tacikî ангушт (anguşt), pehlewî angust (engust), hewramî engus / enus, avestayî anguşta- (enguşte-), sanskrîtî अङ्गुष्ठ (aṅguṣṭha) û अङ्गुली (aṅgulī), maratî अंगुली (aṅgulī), bengalî আঙ্গুল (angul), urdûyî انگلی(ũṅglī), hindî उंगली (ũṅglī), sindî ڱُر(āṅuri), sînhalî ඇඟිල්‍ල (æn̆gil‍la), divehî އިނގިލި (inagili), nepalî औंला (aunlā), peştûyî ګوته(gūtâ), albanî gisht... hemû ji proto-îranî. Di kurmancî û soranî de di nav gel de peyda nabe yan jî winda bûye - bikaranîna wê tenê di edebiyatê de heye û berçav e ku ji farisî hatiye wergirtin. Di kurmancî de "til, tilî, tipl" ya ji zimanên samî û hevwateya wê ya îranî pêçî û di soranî de jî pence li cihê wê di nav xelkê de li kar in. Ji eynî rehî: gustîl, hungulîsk.