begler

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /bɛɡˈlɛɾ/
• Kîtekirin: beg·ler

Navdêr

begler nêr

1. (edebî) ji binemala began / axayan / malmezinan
   • Wê beglerê pir kuştine / enguşt bi xwînê riştine. — (Melayê Cizîrî)

Etîmolojî

Ji tirkî begler ji zimanên îranî beg + ji tirkî -ler (nîşana pirrhejmariyê)