ecûze

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	ecûze	ecûze
Îzafe	ecûzeya ecûza	ecûzeyên ecûzên
Çemandî	ecûzeyê ecûzê	ecûzeyan ecûzan
Nîşandera çemandî	wê ecûzeyê wê ecûzê	wan ecûzeyan wan ecûzan
Bangkirin	ecûzeyê ecûzê	ecûzeyino ecûzino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	ecûzeyek ecûzek	ecûzeyin ecûzin
Îzafe	ecûzeyeke ecûzeke	ecûzeyine ecûzine
Çemandî	ecûzeyekê ecûzekê	ecûzeyinan ecûzinan

ecûze mê

1. pîrejin, jinên pîr
   • Tajdîn nigîn ji dest deranî.
     Da dest ecûzeya zemanî.
     Mem tê fikirî ku bê nigînê.
     Kengê diketin medar û jînê.
     Go: Daye tu min bidêre meizûr
     Kî canî didet ji dest xwe destûr?
     Ev xateme ism e, ger tilism e.
     Min can ew e, qalibê mi cism e.
     Ey daye tu qasidê hebîb î.
     Bê şubhet li derdê min tebîb î.
     Sedeqe serê zîlcemal Zînê,
     mestîne ji destê min nigînê. — (Ehmedê Xanî: Mem û Zîn, 1695)

Herwiha

• ecûz

Bide ber

• erûz

Etîmolojî

Ji erebî عَجُوزَة‎ (ʿajūza).

Werger

• Farisî: ^?عجوزه‎ → fa
• Tirkî: cadı → tr