medar

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	medar	medar
Îzafe	medara	medarên
Çemandî	medarê	medaran
Nîşandera çemandî	wê medarê	wan medaran
Bangkirin	medarê	medarino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	medarek	medarin
Îzafe	medareke	medarine
Çemandî	medarekê	medarinan

medar mê

1. jiyar, meîşet, îdare, debar
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. delîl, palpişt
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeyê

Gul yek ne tenê ku sed hezaran.
Gulşen didetin di nûbeharan.
Meşûqê ku mislê wan gelek bin
her çend ku horî û melek bin.
Ew nabine mûcibê çi derdan
lewre ku hebin li cumle erdan.
Yek bit, û nebit mîsal û hemta
Mestûr ji rengê Zîn û Enqa.
Aşiq bi çi dê biket medare?
Bê sebr û mirin ewî çi çare?!'

(Ehmedê Xanî: Mem û Zîn, 1695)

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?]

Werger

• Tirkî: idare → tr