mestûr
Kurmancî biguhêre
Rengdêr biguhêre
| Pozîtîv | Komparatîv | Sûperlatîv |
|---|---|---|
| mestûr | mestûrtir | herî mestûr mestûrtirîn |
mestûr
- pêçayî, niximandî, nixamtî, sergirtî, serpoşkirî (bi taybetî jinên dîndar)
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
Bi alfabeyên din biguhêre
Ji wêjeyê biguhêre
Gul yek ne tenê ku sed hezaran.
Gulşen didetin di nûbeharan.
Meşûqê ku mislê wan gelek bin
her çend ku horî û melek bin.
Ew nabine mûcibê çi derdan
lewre ku hebin li cumle erdan.
Yek bit, û nebit mîsal û hemta
Mestûr ji rengê Zîn û Enqa.
Aşiq bi çi dê biket medare?
Bê sebr û mirin ewî çi çare?!'
(Ehmedê Xanî: Mem û Zîn, 1695)
Etîmolojî biguhêre
Ji erebî [Peyv?]