eşqiya

Kurmancî

Navdêr

eşqiya m yan n li gorî maneyê

1. rêbir, keleş, rêgir, korsan, heydûd, nijdevan, cerdevan, çete, talanker, kowboy, revîner,
   kesa/ê ku bi darê zorê tiştekî ji xwedanên wê distîne û direvîne
   (bi taybetî keştiyan yan firokeyan)
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. revok, firar, harib
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
3. Pîşê min çi bû li ser van çiya
   Vîna Kurdistan kirbûm eşqiya (Cegerxwîn, 1903 - 1984)
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Jê

• eşqiyatî
• eşqiyayî

Etîmolojî

Ji erebî أشقياء (aşḳiyāˀ, “feqîr, bedbext”) ji شَقِيّ (şaḳīy, “bedbext”).

Çavkanî: Sevan NİŞANYAN, Eşkıya [arşîv], nisanyansozluk.com

Werger

• Almanî: Bandit → de m, ^?Räuber → de m
• Fînî: kaappaaja → fi
• Îngilîzî: pirate → en, hijacker → en, rapparee → en, robber → en
• Tirkî: haydut → tr, korsan → tr, şaki → tr, eşkiya → tr