eşqiyatî

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: eş·qi·ya·tî

Navdêr

eşqiyatî m

1. rewşa eşqiyabûnê
2. rêbirî, isadî, nijdevanî, eşqiya^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Jê

• eşqiyatî kirin (lêker)
• eşqiyatîkirin (navdêr)

Etîmolojî

Ji eşqiya +‎ -tî.

Werger

• Tirkî: eşkiyahk → tr, haydutluk → tr, şaki → tr, ^?şakilik → tr, ^?eşkiyalık → tr