[1] Jinek çêlekê didoşe.

doşîn negerguhêz

  1. şîr ji guhanên ajelekê deranîn
  2. hejandin
    Bi doşîna dergûşê pitik haş nabe.

Bi alfabeyên din

biguhêre
-doş-

Bide ber

biguhêre

Têkildar

biguhêre

Etîmolojî

biguhêre

Ji proto-hindûewropî: *dheugh- , proto-îranî: *dauxş, pehlewî: doş- , somalî: doş- , farisî: doş-, dōx- , kîrîbatî: dûş- , talîşî: dūş-... , kurdî: dōş-, (zazakî: doşnayen, do-, sanskrîtî: dogh ("şîr"), yûnanî: teukhein, gotî: daug, îngilîzî: doughty

Heman rehê proto-hindûewropî herwiha serekaniya peyvên , dayik, dêl, dayên û belkî dew û dot e jî.

Çavkanî: Cheung p.70, Watkins p.19, Etymonline Binere herwiha: dew

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî doşîn doşîn
Îzafe doşîna doşînên
Çemandî doşînê doşînan
Nîşandera çemandî doşînê wan doşînan
Bangkirin doşînê doşînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî doşînek doşînin
Îzafe doşîneke doşînine
Çemandî doşînekê doşîninan

doşîn

  1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.