gotî

Kurmancî

Rengdêr

gotî

1. tişta/ê ku hatiye gotin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. divê, lazim e, hewce ye

   Îlahiyat beşeke zor e, dersa erebî tê de heye. Jixwe pênc sal e îja ku tu salekî jî di dersan de bimînî emir xelas dibe. Meriv gotî bixebite

Ji wêjeya klasîk

• Em xeyri te mehreman nedêrîn
  Tacdîn û digel Memê te gotî
  Perwane ne per li wan me sotî — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: گۆتی‎

Etîmolojî

gotin - -in + -î

Bi zaravayên kurd

• Kurmancî: gotî
• Zazakî: vate (nêrî), vatî (makî)

Werger

• Almanî: geäussert → de, ^?ausgesprochen → de, ^?besagt → de
• Erebî: ^?أحد‎ → ar, ^?إسترجع‎ → ar, ^?بسمل‎ → ar, ^?حوقل‎ → ar, ^?حیهل‎ → ar, ^?صلعم‎ → ar, ^?عنعن‎ → ar, ^?كهكه‌‎ → ar, ^?هــــلل‎ → ar, ^?هیلل‎ → ar, ^?یأیأ‎ → ar
• Farisî: گفته‎ → fa
• Îngilîzî: harangued → en, ^?told → en, ^?gothic → en, ^?purported → en
• Tirkî: mezkûr → tr, sözü edilen → tr

Mane

gotî (cureyê peyvê?)

1. Guhartoyeke gotîk (“ya / yê gotan”).