cêrî

Kurmancî

Navdêr

cêrî

1. Jinên di xizmeta axa yan mîr yan serokan de.

   Di serdemên kevin de, axa û mîran pirr cêrî hebûn.

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: جێری‎

Herwiha

• cariye
• carî
• cêriye

Nêzîk

• geyşa
• xidam

Bide ber

• bermalî
• kebanî

Etîmolojî

dibe ji erebî ji carî

Jê

• cêrîtî

Werger

• Erebî : جارية‎ → ar, أمة‎ → ar, عبدة‎, خادمة‎, مملوكة‎
• Îngilîzî : servant → en, maidservant → en, maid → en, ^?odalisque → en
• Tirkî: ^?cariye → tr, ^?halayık → tr, ^?halayıklı → tr

Zazakî

Navdêr

cêrî

1. jêrî, xwarê, binî, başûr
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Rengdêr

cêrî

1. jêrî, xwarê, binî, başûr
   • Wazenî ez to rê sere ra qisey bika. Ez newe ra bîyara vîrê to. To dî ti hema vîst û çar serre yî. Serre hezar û new sey û heştay û heşt a. A serra ke parçeyê welatê to yê cêrî de asmên ra jehr vara. — (Lezgîn Roşan: Nêweşîya Leblebîyan, Netkurd.com, 7/2009)

     (Wergera kurmancî hewce ye) (biguhêre)