binî

Kurmancî

Navdêr

binî mê

1. bin, jêr, rexê herî nizm yê tiştekî
2. dawî, talî, dûmahî, xilasî

   Ji serî ta binî. (ji destpêkê ta dawiyê)

Jê

• (Lêker) binî ketin

• (Navdêr) binîketin

• (Rengdêr) binîgirtî

Etîmolojî

Ji bin + -î.

Werger

• Almanî: unter → de, Untertasse → de m, unterhalb → de
• Erebî: ^?اسفل‎ → ar, ^?قاع‎ → ar (qāʿ), ^?قعر‎ → ar
• Farisî: بن‎ → fa, بیخ‎ → fa, اساس‎ → fa, بنیان‎ → fa, پی ریزی‎ → fa
• Inglîzî: down → en, underneath → en, ^?virginity → en
• Tirkî: aşağı → tr, oturak → tr, taban → tr, alt → tr, dip → tr, temel → tr, altı → tr, dibi → tr, ^?dip deniz → tr

Hoker

binî

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.

   Mînakek bidin... (biguhêre)

Zazakî

Navdêr

binî zayend pêwîst e (z=m: mê, z=n: nêr, z=mn: mê û nêr, z=nt: nêtar)

1. tanok, navê cûrekî masiyan