begtî

Kurmancî

Navdêr

begtî

1. desthilatdar, rayedar, karbidest, hukimran, serdar, serwer,
   serokatiya binemal an jî hozê an jî cihekî

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: بەگتی‎

Herwiha

• begîtî

Etîmolojî

Ji beg +‎ tî.

Werger

• Farisî: بیگ بودن‎, بزرگی‎ → fa, سروری‎ → fa
• Îngilîzî: ruler → en, authority → en, officials → en