bîdon

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /biːˈdoːn/

Navdêr

Tewandina bîdon
Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	bîdon	bîdon
Îzafe	bîdonê	bîdonên
Çemandî	bîdonî	bîdonan
Nîşandera çemandî	wî bîdonî	wan bîdonan
Bangkirin	bîdono	bîdonino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	bîdonek	bîdonin
Îzafe	bîdonekî	bîdonine
Çemandî	bîdonekî	bîdoninan

çend bîdon li ser hev

bîdon n

1. Qapê mezin yê ku bi gelemperî ji lekî hatiye çêkirin, şikilê wî sîlînder e û biderdank e û av û şileyên din pê tê kêşan.

   Hevmane: dewlik, dolik

Bide ber

• bêdrok
• setil
• zerik

Jê

• bîdonî

Etîmolojî

Ji fransî bidon, ji norsiya kevn *bida yan *biða, ji proto-cermenî *bidōn, *bidjan, ji proto-hindûewropî *bʰidʰ- ji *bʰeydʰ- (“girê dan, pê ve kirin”). Ji heman rehî: îzlendî biða (zerik, setil), norwecî "bide" (meşk) û "bidne" (aman, firax), latînî fidēlia (cerik, kûzik), yûnaniya kevn πίθος (píthos) (bermîla meyê).

Werger

• Fînî: kanisteri → fi
• Îngilîzî: canister → en
• Tirkî: bidon → tr