ayîn

Kurdî

Navdêr

ayîn nêr

1. rêç, rêbaz, rîtuel, rêûresm, seremonî, merasim
2. dîn, ol, bawerî

Ji wêjeya klasîk

• Neqqadê sebîkeyê riwayet
  Kêşa bi vî terhî resm û ayîn
  Lê da bi vî terzî derb û tezyîn— (Mem û Zîn ~1692, Ehmedê Xanî)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: ئایین

Herwiha

• ayin

Etîmolojî

Hevreha awir ya kurdî, آیین (ayîn) ya farisî, *ewδēn ya pehlewî ji *ewiδayana- ya avestayî ji -ewi (ve, ber bi ... ve) + -day (dîtin; nerîn)

Jê

• ayînî

Werger

• Almanî: Feierlichkeit → de m, Förmlichkeit → de, Höflichkeitsgeste → de, Zeremonie → de m, Andacht → de m, ^?Bindung → de m
• Erebî: الدین‎ → ar, ^?العمر‎ → ar
• Farisî: دين‎ → fa, آيين‎ → fa, مذهب‎ → fa
• Inglîzî: ceremony → en, religion → en, rite → en
• Tirkî: tören → tr, diyanet → tr, seremoni → tr, kült → tr, ^?ibadet → tr