ebûbet

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ɛbuːˈbɛt/
• Kîtekirin: e·bû·bet

Navdêr

ebûbet mê

1. rîtuel, ayîn, rêûresm, seremonî, merasim
2. perestin, hebandin, bawerî, ibadet

Bi alfabeyên din

• kurdî-krîlî: ә'бубәт

Ji wêjeyê

Hazira tirê ser dua kasa
Eyd û ′ebûbet e li erşê ‘ezîm
Lewz tê ji mala Mîrê Miraza,
Deng tê ji Qapiye ‘enzel da qedîm!

Çerkezê Reş, Şorişa Xebera (helbest), Yêrêvan, 1986

Nemayî, feqet ser dîn û dewlet
Şaxekî te ra her ma ′ebûbet
Eşqera emir- Şemsulahê nûr
Kekozerê te bûye lêgêndek dûr.

Fêrîkê Ûsiv, Bijare (helbest), Yêrêvan, 2010

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: Feierlichkeit → de m, Förmlichkeit → de, Höflichkeitsgeste → de, Zeremonie → de m, Andacht → de m, ^?Bindung → de m
• Erebî: الدین‎ → ar, ^?العمر‎ → ar
• Farisî: دین‎ → fa, آیین‎ → fa, مذهب‎ → fa
• Îngilîzî: ceremony → en, religion → en, rite → en
• Tirkî: ayin → tr, tören → tr, seremoni → tr, kült → tr, ibadet → tr