hebandin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /hɛbɑːnˈdɪn/
• Kîtekirin: he·ban·din

Lêker

hebandin (lêkera gerguhêz)
Rehê dema niha:
RP. Niha
	ez	dihebînim
	tu	dihebînî
	ew	dihebîne
	em, hûn, ew	dihebînin
Fermanî	Yekjimar	bihebîne
	Pirjimar	bihebînin
Rehê dema borî:
RP. Boriya sade
	min	heband
	te	heband
	wê/wî	heband
	me, we, wan	heband
Formên din: Tewandin:hebandin

hebandin lêkera xwerû, gerguhêz

1. jê hez kirin, vîn, viyan, bi dilî bûn, bijandin
   • Polo û Barnik hez ji yekûdu dikirin û hevûdu hebandîne. — (Mele Mehmûdê Bazîdî, Cami’eya Riseleyan û Hikayetan Bi Zimanê Kurmancî, Lîs, 2010, çapa 1em, r. 68, ISBN 978-605-5683-27-6)
2. evîn, evandin, xwestin^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: هه‌باندن‎

Herwiha

• ḧebandin

Bide ber

• hewandin

Têkildar

• hebîn

Etîmolojî

Ji hub + -andin.

Jê

• hebandî
• hebîner
• hebînerî
• hebîninde

Ji wêjeya klasîk

• Da biçîn lê 'umre ye
  Ê yekê sadiq hebînî
  Bêhicab ger ew bibînî — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Werger

• Almanî: gern haben → de, mögen → de
• Farisî: محبت‎ → fa, شامل بودن‎ → fa, محتوی داشتن‎ → fa
• Tirkî: sevme → tr, sevmek → tr, tapınma → tr, tapma → tr, tapmak → tr, tapınmak → tr

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	hebandin	hebandin
Îzafe	hebandina	hebandinên
Çemandî	hebandinê	hebandinan
Nîşandera çemandî	wê hebandinê	wan hebandinan
Bangkirin	hebandinê	hebandinino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	hebandinek	hebandinin
Îzafe	hebandineke	hebandinine
Çemandî	hebandinekê	hebandininan

hebandin mê

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)